استناد به تورات و انجیل برای «تأیید» مهدویت و نزدیکی ادیان است، نه «اثبات». این بشارات برای هدایت اهل ادیان به اسلام استفاده می‌شود. بخشی از متون دینی تحریف نشده و با منابع اسلامی و واقعیت تاریخی سازگار است.
استفاده از بشارات تورات و انجیل برای «تأیید» است نه «اثبات»؛ این کار به‌منظور ایجاد تقارب بین ادیان و هدایت به اسلام انجام می‌شود.
پرسش:
چگونه با وجود تحریف در تورات و انجیل در موضوع «مهدویّت» و غیر آن، به این دو استشهاد و استناد می شود؟
پاسخ اجمالی:
مراجعه به کتب تحریف شده تورات و انجیل و استناد و استشهاد به بشارات آنها از باب «تایید» است نه «اثبات»؛ و نقل بشارات از کتاب های مقدس دیگران برای نزدیک شدن بین ادیان و هدایت اهل ادیان به دین حق یعنی اسلام است.
پاسخ تفصیلی:
گاهی سؤال می شود که شما قائل به وجود تحریف در تورات و انجیل و دیگر کتب آسمانی غیر از قرآن هستید؛ حال چگونه در قضیه مهدویت و سایر موضوعات به آن استدلال می کنید؟
در پاسخ به چند نکته اشاره می کنیم:
۱. در موضوع مهدویت آیات و روایات فراوانی وجود دارد که برای اثبات آن احتیاج به منبعی دیگر غیر قرآن نیست.
۲. استناد و استشهاد به بشارات کتاب های آسمانی و غیر آسمانی دیگران از باب تأیید است نه اثبات.
۳. نقل بشارات از کتاب های مقدس دیگران به جهت تقارن بین ادیان و هدایت اهل ادیان به دین حق یعنی اسلام است.
۴. کسی ادعا نکرده که تمام آنچه که در کتاب های مقدس ادیان دیگر آمده تحریف شده است؛ بلکه آنچه مسلم است اینکه بخشی از آنها مورد تحریف قرار گرفته است.
۵. در اثبات عدم تحریف در مواردی که به آنها استشهاد می شود همین بس که در مصادر اسلامی نیز به آن اشاره بلکه تصریح شده است.
۶. برخی از بشارات کتاب های مقدس ادیان دیگر با واقعیات تاریخی مطابقت داشته است، از قبیل اینکه مصلح جهانی همان امام دوازدهم از ذریه اسماعیل و از نسل بهترین زنان است که ولادت او در وضع شدید و اختناق سیاسی به وقوع خواهد پیوست و به همین جهت خداوند او را از ظالمان تا هنگام ظهور محفوظ خواهد داشت.(۱)
پی نوشت:
(۱). گردآوری از: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، چاپ هفتم، ۱۳۹۰، ص ۱۲۰.
منبع: آیین رحمت - سایت دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی.
